Celem działania jest zwrot poniesionych kosztów i wyrównanie strat rolnikom, którzy stosując ponadnormatywne warunki utrzymania zwierząt będą osiągać niższe dochody w stosunku do tych stosujących standardy podstawowe. Mowa o standardach związanych z naturalnymi potrzebami chowu zwierząt, warunkami przetrzymywania zwierząt (większa przestrzeń, pokrycia podłogowe, materiały wzbogacające, naturalne światło) i dostępem do wybiegu.
Komitet Monitorujący PROW pozytywnie zaopiniował wprowadzenie działania „Dobrostan zwierząt”, a środki mają pochodzić z niewykorzystanej puli na inne działania, m.in. na tworzenie i organizację grup producentów rolnych, które nie cieszy się zbyt dużą popularnością wśród rolników.
Płatności w zakresie dobrostanu zwierząt określone są w rozporządzeniu UE nr 1305/2013 a przepisy unijne przewidują możliwość wdrożenia w ramach PROW 2014 – 2020 tego rodzaju działania w każdym kraju członkowskim. Uruchomienie działania planowane jest w 2020 r., po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję Europejską i wydaniu odpowiednich rozporządzeń. Na jego realizację przeznaczono 50 mln euro.
Działanie „Dobrostan zwierząt” obejmować będzie dwie grupy zwierząt: świnie i krowy.
Pakiet 1. Dobrostan świń
Wariant 1.1. Dobrostan loch – dotyczy zwiększonej powierzchni w budynkach.
Płatność będzie przyznawana rolnikowi, który zapewni w budynku inwentarskim powierzchnię przypadającą na jedną lochę zwiększoną o co najmniej 20%, w stosunku do minimalnej powierzchni, wymaganej na podstawie obowiązujących standardów w tym zakresie.
Stawka płatności będzie wynosić 301 zł/szt. rocznie.
Wariant 1.2. Dobrostan tuczników - dotyczy zwiększonej powierzchni w budynkach.
Płatność będzie przyznawana rolnikowi, który zapewni w budynku inwentarskim powierzchnię przypadającą na jednego tucznika zwiększoną o co najmniej 20%, w stosunku do minimalnej powierzchni, wymaganej na podstawie obowiązujących standardów w tym zakresie. Stawka płatności będzie wynosić 24 zł/szt. rocznie.
Wariant 1.3. Dobrostan loch - dotyczy dostępu do wybiegu (dodatkowa opcja dla rolników realizujących wariant 1.1.). Stawka płatności będzie wynosić 612 zł/szt. rocznie.
Wariant 1.4. Dobrostan tuczników - dotyczy dostępu do wybiegu (dodatkowa opcja dla rolników realizujących wariant 1.2.). Stawka płatności będzie wynosić 33 zł/szt. rocznie.
Pakiet 2. Dobrostan krów
Wariant 2.1. Dobrostan krów mlecznych – dotyczy wypasu. Płatność będzie przyznawana rolnikowi, który będzie wypasał krowy mleczne przez minimum 120 dni w okresie wegetacyjnym. Stawka płatności będzie wynosić 185 zł/szt. rocznie.
Wariant 2.2. Dobrostan krów mlecznych utrzymywanych grupowo – dotyczy zwiększonej powierzchni w budynkach. Płatność będzie przyznawana rolnikowi, który zapewni w budynku inwentarskim powierzchnię przypadającą na jedną krowę mleczną zwiększoną o co najmniej 20%, w stosunku do minimalnej powierzchni, wymaganej na podstawie obowiązujących standardów w tym zakresie. Stawka płatności będzie wynosić 595 zł/szt. rocznie.
Wariant 2.3. Dobrostan krów mamek. Płatność będzie przyznawana rolnikowi, który zapewni poza okresem wypasu - dostęp do środowiska zewnętrznego krowom mamkom, cielętom, jałówkom i opasom do 300 kg na powierzchni zwiększonej, o co najmniej 20% w stosunku do minimalnej powierzchni, wymaganej na podstawie obowiązujących przepisów dotyczących utrzymania bydła w systemie otwartym. Stawka płatności będzie wynosić 329 zł/szt. rocznie.
Wymogi ustanowione w ramach działania „Dobrostan zwierząt” muszą wykraczać poza obowiązkowe normy wzajemnej zgodności oraz inne odpowiednie obowiązkowe wymogi. Warto więc przypomnieć, jakie one są.
Obowiązujące normy zawarte są w rozporządzeniach Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi:
- w przypadku świń – rozporządzenie z 15 lutego 2010 roku w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. nr 56, poz. 344),
- w przypadku krów - rozporządzenie z 28 czerwca 2010 roku w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich, innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. nr 116, poz. 778).
źródło: pixabay.com
Obowiązujące normy dla świń przewidują możliwość utrzymywania zwierząt w kojcach pojedynczo lub grupowo.
- W przypadku pojedynczych kojców dla lochy ich wymiary powinny mieć nie mniej niż 0,6 m szerokości, i nie mniej niż 2 m długości, lecz jednocześnie nie mniej niż długość zwierzęcia powiększona o 0,3 m. Natomiast dla loch w okresie porodu i odchowu prosiąt minimalna powierzchnia kojca musi wynosić 3,5 m2.
- W przypadku zwierząt utrzymywanych grupowo powierzchnia w przeliczeniu na jedną sztukę musi wynosić dla loch co najmniej 2,25 m2, przy czym dla loch prośnych co najmniej 1,3 m2 powinno stanowić stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe. Dla tuczników natomiast minimalna powierzchnia dla jednej sztuki zależy od wagi zwierząt, i tak:
do 10 kg – co najmniej 0,15 m2,
10–20 kg – co najmniej 0,2 m2,
20–30 kg – co najmniej 0,3 m2,
30–50 kg – co najmniej 0,4 m2,
50–85 kg – co najmniej 0,55 m2,
85–110 kg – co najmniej 0,65 m2,
powyżej 110 kg – co najmniej 1 m2
Dla krów normy przewidują różne wymiary stanowisk w zależności od rodzaju obory.
- W oborach uwięziowych minimalne wymiary stanowiska dla krowy mlecznej i jałówki powyżej siódmego miesiąca ciąży wynoszą 1,6 m długości i 1,1 m szerokości. W systemie wolnostanowiskowym z legowiskami dla każdej krowy trzeba przewidzieć stanowisko co najmniej 2,1 m długości i 1,1 m szerokości, a w oborach bez wydzielonych legowisk na ściółce, dla każdej krowy trzeba przewidzieć co najmniej 4,5 m2 powierzchni.
- W systemie otwartym powierzchnia dla jednej krowy musi wynosić co najmniej 15 m2, dla jałówek 10 m2, a dla cieląt minimum 5 m2.
J_G
