Żeruje na uprawnych i dziko rosnących roślinach należących do różnych gatunków z tej rodziny. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju. Dorosłe motyle mają rozpiętość skrzydeł 15-17 mm i długość ciała do 6 mm. Przednia para skrzydeł jest wąska, ma brązowo-szarą barwę, z wyraźną jasną falistą smugą. Tylne skrzydła są jaśniejsze i zakończone strzępiną.
Pierwszą oznaką pojawienia się tantnisia jest nalot motyli, który w tym sezonie mogliśmy zaobserwować już w maju. Motyle pojawiają się nagle, często w bardzo dużych ilościach. Same motyle nie są bezpośrednim zagrożeniem uprawy. Samica motyla podczas swojego krótkiego życia jest w stanie złożyć nawet 150 jaj. Czas od złożenia jaj do wylęgu to średnio 1 tydzień. Larwa do postaci gąsienicy rozwija się przez około dwa tygodnie siejąc w tym czasie spustoszenie w roślinach.
Jaja są owalne, spłaszczone, długości 0,4 mm, żółtawe lub jasnozielone. Młode gąsienice są bardzo małe, długości 2-3 mm i bezbarwne. Żerują wewnątrz tkanki liści. Starsze gąsienice osiągają długość do 12 mm, są jasnozielone z wyraźną segmentacją ciała i ciemną głową. Poczwarki są żółtawe, długości około 8 mm, owinięte siateczkowatym kokonem, przytwierdzone najczęściej do dolnych, zewnętrznych liści roślin, na których żerowały gąsienice.
W przypadku kalafiora są to uszkodzenia liści sercowych a nawet wygryzanie zawiązanych róż. W kapuście głowiastej przez uszkodzenia stożka wzrostu może doprowadzić do deformacji, które uniemożliwią zawiązywanie główek. W przypadku uszkodzeń roślin w późniejszej fazie rozwojowej dochodzi do efektu "sita" liści co znacząco obniża wartość handlową plonu.
Walka z tantnisiem krzyżowiaczkiem jest o tyle trudna, gdyż jego niektóre rasy przez wiele lat swojej "aktywności" uodporniły się na wiele substancji aktywnych stosowanych do jego zwalczania. Jedną z pierwszych, zapobiegawczych metod walki z tym szkodnikiem jest głęboka orka przedzimowa. Deszczowa i chłodna aura to niekorzystne środowisko dla rozwoju gąsienic, dlatego w przypadku deszczowanych plantacji ich liczebność jest znacznie ograniczona.
Zabieg chemiczny wykonany w odpowiednim terminie (najlepiej podczas składania jaj przez motyle) może w znaczącym stopniu zminimalizować szkody, mogące nastąpić po wylęgu gąsienic tantnisia. Do zabiegu mającego zwalczać motyle można wykorzystać środki:
- z grupy pyretroidów (substancje aktywne: lambda-cyhalotryna, cypermetryna)
- z grupy fosfoorganicznych (chloropiryfos)
- zawierające substancje - chlorantraniliprol, indoksakarb, spinosad
- biologiczne – zawierające bakterie Bacillus thuringiensis
Rolnikom uprawiającym kapustne radzimy szczególną uwagę zwrócić na dokładność wykonywania zabiegów. Należy pamiętać, że pyretroidy nie działają w temperaturze powyżej 20 stopni. Zabiegi powinny byc wykonywane podczas bezwietrznej pogody, najlepiej przy zwiększonym ciśnieniu cieczy roboczej tak aby możliwie najdokładniej pokryć rośliny.
Red.
